Pannenkoeken bakken
Door: Marthe
Blijf op de hoogte en volg Marthe
07 December 2008 | Egypte, Caïro
Op een ochtend werd ik wakker en wat bleek? Drie vrienden van ons waren blijven slapen. Dat gaat hier zo. Je kunt niet meer bijhouden wie er in en uit gaat (geen beginnen aan) en als je moe bent ga je naar bed, ook als je gasten hebt. Ze komen er zelf wel uit, zo moeilijk is een voordeur ook niet te vinden. En lukt dat niet, dan merk je dat de volgende ochtend vanzelf. Twee van de drie vrienden waren trouwens niet blijven slapen, ze waren nog steeds wakker toen ik om half acht 's ochtends uit bed kwam, ze zaten een film te kijken op hun laptop. Een van hen had als blijk van goede intentie wel zijn pyjama aangetrokken.
En toen was het brood op (koffie was er nog wel, gelukkig). Dus ging ik maar pannenkoeken bakken voor het ontbijt. Met koffiecreamer in plaats van melk. Ten eerste ben ik namelijk veganist dus gebruik ik geen melk, ten tweede was de melk ook op, dus: koffiecreamer met water. Gaat prima. Dus zo stond ik voor vijf personen pannenkoeken te bakken in de vroege morgen.
Het duurde niet lang voordat de nieuwsgierige koppies om de hoek kwamen kijken, met de nodige bewondering, want de egyptische man (met uitzondering van Mostafa, dat moet gezegd worden, maar ja, die is ook half Brits) kan misschien net thee zetten, maar daar houdt het ook mee op. Mediterrane moederskindjes zijn het. Bah. Dus terwijl ik routinematig de pannenkoeken in de lucht laat wentelen, begin te foeteren over zelfredzaamheid en hoe-oud-zijn-jullie-nu-eigenlijk en rolverdelingen enzovoorts.
De pannenkoeken vallen in goede aarde en Omar wil dat ook wel leren. Dus ik leg uit hoe je het beslag maakt, en hoe je ze bakt. En dan gooien maar en omgekeerd weer opvangen met de pan. Kind kan de was doen. Ikzelf was een jaar of zeven toen ik pannenkoeken leerde bakken op basisschool 'de Werkschuit'. Maar ja, niet elk land heeft hetzelfde curriculum voor het basisonderwijs. Wat ze hier dan wel leren, is mij ook een raadsel, want fietsbanden plakken kunnen ze ook al niet, maar dat terzijde.
Het moment was dan eindelijk daar: op 25-jarige leeftijd ging Omar dan eindelijk zijn eerste pannenkoek bakken. Spannend, spannend, spannend! Ik stond er met mijn neus bovenop: 'Theelepeltje olie, niet te veel, halve soeplepel beslag, nee, nog ietsje minder, en nou wachten tot de bovenkant droog is, voordat je 'm kunt omdraaien. Ja, kijk, nou is-ie droog, en los van de bodem, dus nou kun je gaan gooien.'
Dat ging niet helemaal goed. De pannenkoek belandde eerst dubbel in de pan, en na de volgende poging lag de pannenkoek in het vuur en stond Omar met een lege pan in zijn hand. Daar heb ik een foto van, zie onder.
Korte tijd later had Omar echter de smaak te pakken, en nou kan hij het dan eindelijk. De pannenkoeken waren overigens lekker en gingen allemaal op.
Ik heb trouwens nog een aantal foto's geplaatst, waarvan een aantal bij het vorige bericht.
En toen was het brood op (koffie was er nog wel, gelukkig). Dus ging ik maar pannenkoeken bakken voor het ontbijt. Met koffiecreamer in plaats van melk. Ten eerste ben ik namelijk veganist dus gebruik ik geen melk, ten tweede was de melk ook op, dus: koffiecreamer met water. Gaat prima. Dus zo stond ik voor vijf personen pannenkoeken te bakken in de vroege morgen.
Het duurde niet lang voordat de nieuwsgierige koppies om de hoek kwamen kijken, met de nodige bewondering, want de egyptische man (met uitzondering van Mostafa, dat moet gezegd worden, maar ja, die is ook half Brits) kan misschien net thee zetten, maar daar houdt het ook mee op. Mediterrane moederskindjes zijn het. Bah. Dus terwijl ik routinematig de pannenkoeken in de lucht laat wentelen, begin te foeteren over zelfredzaamheid en hoe-oud-zijn-jullie-nu-eigenlijk en rolverdelingen enzovoorts.
De pannenkoeken vallen in goede aarde en Omar wil dat ook wel leren. Dus ik leg uit hoe je het beslag maakt, en hoe je ze bakt. En dan gooien maar en omgekeerd weer opvangen met de pan. Kind kan de was doen. Ikzelf was een jaar of zeven toen ik pannenkoeken leerde bakken op basisschool 'de Werkschuit'. Maar ja, niet elk land heeft hetzelfde curriculum voor het basisonderwijs. Wat ze hier dan wel leren, is mij ook een raadsel, want fietsbanden plakken kunnen ze ook al niet, maar dat terzijde.
Het moment was dan eindelijk daar: op 25-jarige leeftijd ging Omar dan eindelijk zijn eerste pannenkoek bakken. Spannend, spannend, spannend! Ik stond er met mijn neus bovenop: 'Theelepeltje olie, niet te veel, halve soeplepel beslag, nee, nog ietsje minder, en nou wachten tot de bovenkant droog is, voordat je 'm kunt omdraaien. Ja, kijk, nou is-ie droog, en los van de bodem, dus nou kun je gaan gooien.'
Dat ging niet helemaal goed. De pannenkoek belandde eerst dubbel in de pan, en na de volgende poging lag de pannenkoek in het vuur en stond Omar met een lege pan in zijn hand. Daar heb ik een foto van, zie onder.
Korte tijd later had Omar echter de smaak te pakken, en nou kan hij het dan eindelijk. De pannenkoeken waren overigens lekker en gingen allemaal op.
Ik heb trouwens nog een aantal foto's geplaatst, waarvan een aantal bij het vorige bericht.
-
07 December 2008 - 13:45
Marthe Kerkwijk:
Ook foto's bij de berichten van 1 en 2 december, over Dahab en Nuweiba. -
07 December 2008 - 14:06
Miss Sofie:
Hopelijk overleef je het offerfeest!!!
Ik (als vegetariër) had het er vorig jaar erg moeilijk mee, maar nu kan ik enkel vol heimwee terugblikken op deze speciale periode...
Eid Mubarak!
Belgische groetjes,
Miss Sofie -
07 December 2008 - 22:35
Erna:
Wat heerlijk om foto's te zien! Ook leuk; al die bekende plekjes. En het flatje!!! Een spectaculaire make-over, wauw! Tot gauw lieverd.XXX
-
08 December 2008 - 05:46
Hans:
Het is hier nu 6.45 uur ,maar pannekoeken is voor mij nog iets te vroeg, overigens bakken kunnen we ze wel. Wordt toch tijd voor een stevige emancipatiegolf in Egypte.
Groet en dikke knuffel. -
08 December 2008 - 10:04
Lillian:
Wow, die laatste foto is echt prachtig! Je moet mij trouwens ook maar eens leren pannenkoeken gooien, dat kan ik nog steeds niet (ja, ik schaam me diep!).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
